วันพุธที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557

6: โลกไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดนี่นา :)

เชื่อว่า กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ ตัววาวเองมีความพยายามมากพอสมควร
ผ่านอะไรมาเยอะแยะ

วันก่อนจัดห้อง แล้วเจอข้อความที่เขียนถึงตัวเองไว้ตอนปีหนึ่ง ในวันปฐมนิเทศ
ก็สำเร็จตามเป้านะ

ช่วงเรียนก็มีเอาอุปกรณ์มาซ้อมที่ห้อง

เรียนมาสี่ปี เรียนจบ มีใบประกอบวิชาชีพเรียบร้อย
ก็เลยอยากให้รางวัลตัวเอง เป็น iPad mini สักเครื่องนึง (คือคิดไว้นานแล้ว)

แต่มีสปอนเซอร์มาสนับสนุนค่ะ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ 
iPad mini wifi 32 gb สีขาว + ฟิล์มกันรอย + เคส


มีชื่อเล่นว่า โมโม่ :)

ช่วงนี้คือได้ลองขึ้นเวรบ่าย รู้สึกดี ชอบเวรบ่ายมาก
วันก่อนได้อยู่เวรบ่ายกับพี่พยาบาลคนนั้น แต่อยู่คนละทีม
พี่เค้าทักวาวว่า "เป็นไง ง่วงมั้ย" 
เห้ย ทักแค่นี้ อยากบอกว่าโคตรรรรร ดีใจเลยอ่ะ น้ำตาจะไหล
พี่ไม่ได้เกลียดวาวนี่ ฮือออออ

ตอนวันแรกๆ ก็เครียด ได้กำลังใจจากเพื่อนสนิทนี่แหล่ะ

จากที่ไปขอพี่หัวหน้าวอร์ด
ว่าจะขอไปงานแต่งงานพี่ชายเดือนหน้า
แล้วพี่บอกไม่ให้หยุด

ตารางเวรออกคือวาวได้หยุดช่วงนั้น สามวันติดกันเลย
ดีใจมากถึงมากที่สุดดดดดดดดดดด
ขอบคุณนะคะ ฮือๆ


สุดท้ายก็มีอะไรดีๆ เกิดขึ้นนะ 
ชอบคิดร้ายไปก่อนทุกทีเลยเรา :)

ปฐมนิเทศพรุ่งนี้ อึ้บๆ





วันศุกร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2557

5: ความสำเร็จ

วันนี้...
ผลสอบสภาการพยาบาลออกแล้ว
สอบผ่านทุกวิชา เท่ากับว่า ได้ใบประกอบวิชาชีพพยาบาล
^^

ที่เรียนมาสี่ปี ก็เพื่อการนี้แล

ขอขอบคุณพ่อแม่ ที่ดูแลและให้กำลังใจมาโดยตลอด
ขอบคุณครูบาอาจารย์ที่สั่งสอนศิษย์ จนมีวันนี้
ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคน ที่ช่วยกันติว และแบ่งปันชีท แชร์ประสบการณ์ความรู้

ขอบคุณโรงพยาบาล หอผู้ป่วย พี่พยาบาลและ
ที่สำคัญเลยคือ คนไข้
ที่ให้ประสบการณ์... ทำให้วาวมีวันนี้

ขอบคุณพี่ไอติมที่ช่วยเหลือวาวในเรื่องวิชาการความรู้
ให้กำลังใจเสมอมา ขอบคุณนะคะที่ไม่ทิ้งกันเลย

ขอบคุณอีกหลายๆคน ที่คงจะเอ่ยชื่อได้ไม่หมด
><

อ้อ.. วาวได้รหัสบุคคลากรแล้วนะ
รหัส 44357
คือกดง่ายดีนะ 44 แล้วเรียงเลขคี่ขึ้นไป 3 5 7
ชอบบบบบ 555

ข้อควรปรับปรุงวันนี้
ยังมีปัญหาเรื่องการส่งเวร ส่งไม่ครบ ไม่เป็นระบบ 
จำคนไข้ไม่ได้ T___T

วันนี้ขอนอนก่อนดีกว่า
หลับสนิทแน่แน่ :)

วันอาทิตย์ที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557

4: วันสงกรานต์

สงกรานต์ปีนี้คงเป็นวันหยุดยาวครั้งสุดท้าย
12-16 เมษา หยุดยาวถึง 5 วัน

บล็อคก่อน เคยเขียนไว้ว่า
"พี่พยาบาลซีเนียร์ ได้ลืมความรู้สึกของน้องใหม่ไปหมดสิ้น"

แต่ยังมีพี่พยาบาลคนหนึ่งที่ไม่ลืมความรู้สึกนี้

วาวเคยขึ้นฝึกกับพี่คนนี้
เป็นพี่พยาบาลที่เก่ง ใจดี ชอบสอน
ทั้งๆที่ ไอซียู เป็นอะไรที่เครียดมาก
แต่พี่ก็อดทน

บอกเลยว่า พี่เป็นไอดอล ของวาวเหมือนกัน
^^

วาวบอกพ่อแม่เรื่องไม่ได้ไปงานแต่งพี่ชายแล้ว
แม่ถามว่า ทำไมหยุดไม่ได้
วาวว่า คนไม่พอ
แม่ว่า จะให้วาวลา 
วาวว่า ลาไม่ได้หรอก ถ้าญาติสายตรงไม่ตาย
แม่ถาม แล้วพี่ชายนี่ไม่ใช่ญาติหรอ?
วาวบอก เป็นญาติ แต่ไม่ใช่ญาติสายตรง

ญาติสายตรงคือ พ่อแม่ กับ ลูก ของเรา
นับแค่ 1 generation เท่านั้น ปู่ย่าตายาย หลาน ตายลาไม่ได้

ดูเหมือนหัวหน้าวอร์ดจะโหดร้าย
แต่ถ้าพี่หัวหน้าวอร์ดให้วาวลา 
ก็จะเป็นการโหดร้ายกับพี่พยาบาลคนอื่นอีกหลายคน
ที่เขาต้องทำงานหนักกว่าเดิม

ก่อนจะเรียนพยาบาล
พ่อเคยบอกไว้ว่า 
ให้ไปเรียนพยาบาล เพราะจะได้สะอาดกับเค้าบ้าง

ความปรารถนาของพ่อเป็นจริงแล้ว
วาวกลับบ้านมาเป็นแจ๋วทุกครั้งเลย
มันทนไม่ได้จริงๆนะ

สุขสันต์วันสงกรานต์
น้ำอบไทยหอมจริงๆ :)

วันพฤหัสบดีที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2557

3: ฝึกบิน

วันนี้ขอระบาย
เพราะรู้สึกว่า ถ้าไม่ปล่อยมันออกมาบ้าง
มันจะอัดอั้นตันใจ
(ข้อความได้ถูกลบแล้ว)

มันเป็นเรื่องของสัมพันธภาพในการทำงาน
ที่ตัววาวเองมีความรู้สึกที่แย่

ด้วยความที่เป็นน้องใหม่ เพิ่งเข้ามาทำงาน
มันก็ไม่คล่อง ดูเงอะงะ ไม่เป็น ทำอะไรก็ผิดไปหมด
มีอะไรที่ต้องเรียนรู้เยอะแยะ มีความผิดพลาด

แต่ถ้าพี่ไม่สอน
น้องก็ไม่เป็น

วาวอยากบอกว่า
วาวพยายามแล้ว แต่รู้ว่า ยังไม่ดีพอ

อยากฝากข้อความถึงพี่พยาบาลคนหนึ่ง

วาวอยากขอโทษในหลายๆ เรื่องที่วาวทำตัวไม่ถูกใจ
วาวคงต้องเรียนรู้พี่อีกเยอะว่าพี่ชอบ หรือ ไม่ชอบอะไร
ถ้าวาวทำอะไรให้พี่ไม่พอใจ
วาวขอโทษ

วาวไม่เคยพูดคำว่า ขอโทษ กับพี่เลย
ถึงเหตุการณ์จริงๆ วาวกลับพูดไม่ออก

วาวจะทำให้ได้
วาวจะเอาชนะใจพี่ให้ได้

วาวจะทำงานร่วมกับพี่ให้ได้

สิ่งที่ผิดพลาดใน 3 วันแรกของการทำงาน

1. ติด Label เลือดผิดหลอด
โดยสลับ Lab CBC G/M ซึ่งฝาสีม่วงเหมือนกัน 
ครั้งต่อไปต้องดูให้ดีกว่านี้

2. ส่งเวรผิด
เนื่องจากดูข้อมูลการเปลี่ยนยา ABx ของคนไข้ไม่ครบถ้วน
เหตุผลที่แพทย์เปลี่ยนยาต้องรู้ว่าเพราะอะไร เวลาส่งเวร
วาวบอกแค่ว่า เมื่อวานคนไข้ได้ Tienam วันนี้แพทย์มาเปลี่ยนเป็น Cef-3
ทั้งๆความจริงแล้ว
ควรจะเล่าว่า ก่อนหน้านี้ คนไข้ได้ Cef-3 มาก่อน 
แล้วแพทย์มาเปลี่ยนเป็น Tienam เนื่องจากการออกฤทธิ์กว้างกว่า
แต่หลังจากทำ U/C แล้วพบว่า
เชื้อ Sense ต่อ Cef-3 จึงเปลี่ยนจาก Tienam เป็น Cef-3
เนื่องจาก Tienam ต้องให้ทุก 6 hr. และมีราคาแพงกว่า
แต่ Cef-3 ให้ทุก 24 hr. เอง..

คือไม่ได้เล่า Story ว่าเกิดขึ้นยังไง เป็นมายังไง
ทำอะไรต้องมีเหตุผลกว่านี้

พรุ่งนี้พี่จะให้ดูทุกเตียง...
ก็... ไม่ไหว แต่ต้องไหว

ในวันที่ยังมีพี่คอยดูอยู่ อย่างน้อยๆ ต้องค้นให้ได้ว่า
"ขาด" อะไรไป พร่องอะไรบ้าง

วันที่ต้องบินฉายเดี่ยว
ต้องล้มเจ็บกว่านี้แน่

หากล้มทุกๆวัน แผลที่เกิดขึ้นอาจจะด้านไปแล้วก็ได้
อารมณ์ประมาณรองเท้ากัดทุกวัน หนังจะด้านเอง

ชั่วโมงบินสูง ต้องใช้เวลาฝึกบิน

คิดถึงชุดม่วง ชุดเอี๊ยมเนอะ

วันนี้เดินกลับแบบใจลอย
เท้าก็ก้าวเดินไปในทางที่คุ้นเคย
เคยกลับหอพักนักศึกษาพยาบาลเฉยเลย

แล้วเอะใจได้ว่า หอของเราอีกทางนึงนี่หว่า

การเขียนบันทึกครั้งนี้
หวังไว้ว่า สักวันหนึ่งที่บินเดี่ยวจนคล่องแล้ว
จะได้ย้อนกลับมาดูตัวเองในวันที่เจอน้องใหม่

เพราะมีความรู้สึกว่า...
พี่ซีเนียร์หลายคนได้ลืมความรู้สึกที่เป็นน้องใหม่ไปหมดสิ้นแล้ว

วาวโชคดี ที่ขึ้นวอร์ดครั้งแรก เจออาจารย์ใจดี
เป็นความประทับใจที่ว่า.. วอร์ดไม่ได้เลวร้ายนี่..

ต่างจากทำงานเลยเนอะ TT_TT
ขมขื่นจริงๆ

วันพุธที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2557

2: เพิ่งจะเริ่มต้น

ถ้าเปรียบฉันเป็นนก
ตอนอยู่กับพ่อแม่คงเป็นลูกนกในรัง 
โตมาเข้ามหาลัยก็เริ่มหัดบิน
พอทำงานนี่ต้องสู้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวแล้ว บินเดี่ยว

วันนี้โดนย้ายทีมจากทีม 1 ไป ทีม 3
เป็นทีมที่ยุ่งที่สุดเลยก็ว่าได้

ได้อยู่กับพี่ซีเนียร์ ที่ได้ขึ้นชื่อว่า "ดุ" ที่สุดในวอร์ด

เป็นวันหนึ่งที่วิ่งตามพี่พยาบาล
และ
เป็นวันแห่งความพยายามวันหนึ่ง

พยายามเสนอตัวเข้าช่วย
แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่านี้

พยายามชวนพี่คุย
แต่พี่เป็นคนไม่ชอบพูด

พยายามขอช่วยเขียนบันทึกทางการพยาบาล
แต่พี่ก็ไม่ไว้ใจให้ทำ เพราะยังไม่มีรหัสบุคลากรเป็นของตัวเอง

พยายามจะส่งเวรเอง
แต่ก็ทำไม่ได้คล่อง

พยายามจะทำอะไรหลายๆ อย่าง
แต่จะต้องพยายามต่อไปเรื่อยๆ ภายใน 2-3 ปีนี้

"แกต้องอยู่ด้วยตัวคนเดียวให้ได้นะ เพราะพี่ก็สู้"
พี่พยาบาลคนหนึ่งกล่าวไว้

วันอังคารที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2557

1: ทำงานวันแรก :)

บล็อคนี้ จัดทำขึ้นเพื่อบันทึกเรื่องราว
อุปสรรค ชีวิตการทำงานของพยาบาลคนหนึ่ง

จุดเริ่มต้นของบล็อคนี้เกิดขึ้นเนื่องจาก
ในวันปฐมนิเทศพยาบาลจบใหม่
มีพี่พยาบาลจากฝ่ายการพยาบาลมาพูดเกี่ยวกับประสบการณ์ทำงาน
และบอกเรื่องราวผ่านไดอารี่เล่มหนึ่ง... แล้วประทับใจ

"ไม่เลวเหมือนกันนะ  :) ถ้าเราจะทำบันทึกขีดเขียนบ้าง"
นี่เป็นความคิดที่แวบขึ้นมาในหัวในวันนั้น
แล้วบันทึกนั้นก็ถือกำเนิดขึ้นในวันนี้

8 เมษายน 2557 
ทำงานวันแรก

ตื่นเช้าหกโมง อาบน้ำ แต่งตัวอย่างเงียบที่สุด
เพราะพี่รูมเมท ซึ่งเป็นรุ่นพี่พยาบาลกำลังหลับอยู่

และทุกๆครั้ง ที่พยายามทำอะไรเงียบๆ อย่างระวัง
มันต้องมีเสียงดังแบบดังที่สุด ท่ามกลางความเงียบนั้น

พี่เมทพลิกตัว และห่มผ้าคลุมไปถึงศีรษะ
(เฮ้อ ทำพี่เมทตื่นอีกแล้ว)

ชุดสีขาวโอโม่ รองเท้าขาว 
หมวกขาวพร้อมแถบดำขีดขวาง
ที่เป็นสัญลักษณ์ของ "พยาบาลวิชาชีพ"

ก้าวเดินลงจากหอพักพยาบาล
ด้วยความตื่นเต้น
"ฮัลโหลแม่ วันนี้ทำงานวันแรก
จะเจออะไรบ้างก็ไม่รู้ ตื่นเต้นโคตร"

แม่ตอบกลับมาด้วยเสียงหัวเราะ สบายๆว่า
"ทำใจสบายๆ ไม่มีอะไรหรอก วันแรกก็งี้"

ลงไปข้างล่างเจอเพื่อนอีกคน ซึ่งอยู่วอร์ดเดียวกัน
ดูท่าทางแล้ว ตื่นเต้นไม่แพ้เราหรอก :D

ทำงานที่ "หอผู้ป่วยพิเศษเด็ก" ค่ะ
เลือกเด็กเพราะเป็นคนตัวเล็ก และเด็กมีความใสๆ ของเขา

เกริ่นนิดนึง
ก่อนหน้านี้ชอบ Med มาก (อายุรกรรม) เป็นหอผู้ป่วยรักษาโรคด้วยยา
ส่วนใหญ่มักเป็นในผู้ใหญ่ คนสูงอายุ มาด้วยโรคเรื้อรังรักษาไม่หาย
แต่อาจารย์พยาบาลแนะนำมาว่า
หนูเป็นคนตัวเล็ก ทำ Med ไม่ไหวหรอก ลองไปเด็กมั้ย

ด้วยเหตุนี้เลยเลือก Elective เด็ก 1 ค่ะ
อันจะกล่าวถึงหอผู้ป่วยเด็ก 1 เป็นโรคเด็กติดเชื้อ
ฝึกงานอยู่ 1 เดือน มันส์มาก

ทีนี้พอเลือกทำงาน 4 อันดับ เลยลงหอผู้ป่วยเด็กหมด
เด็ก 1 2 พิเศษเด็ก PICU NICU

แต่ได้ "พิเศษเด็ก" :)

พิเศษเด็ก เป็นหอผู้ป่วยพิเศษสมชื่อ
เพราะมีโรคทุกอย่างของเด็กไม่แบ่งแยกเหมือนเด็ก 1
จะโรคทางศัลย์ Med มะเร็งให้คีโม อะไรก็รับหมด
แต่อาการคนไข้ต้อง stable และมีญาติเฝ้าถึงจะรับมาที่นี่

โอเค ตัดกลับมา
เดินขึ้นไปพิเศษเด็กวันแรก ตื่นเต้น
คือตั้งแต่เป็นนักศึกษาพยาบาลมา ไม่เคยขึ้นฝึกห้องพิเศษเลย

ไปถึงก็ไหว้พี่ๆพยาบาลบนวอร์ด แนะนำตัวเอง
และพี่ก็พาราวน์วอร์ดโดยคร่าวๆ
(วอร์ด = หอผู้ป่วย)

คิดว่า วันแรกคงไม่ได้ทำอะไรล่ะมั้ง...

แต่ที่ไหนได้ เริ่มงานเลยจ้า 555
คือพี่หัวหน้าวอร์ดให้เริ่มเบาๆก่อน แบ่งดูกับเพื่อนคนละครึ่ง

วันแรกการทำงานราบรื่น
เพราะเคยฝึกเด็ก 1 มา โหดมันส์ฮากว่านี้เยอะ วิ่งทั้งเวร
สงสัยวันนี้งานไม่ยุ่งด้วยแหล่ะ ^^

พยายามจะจำชื่อพี่ๆ ทุกคน
แต่จำไม่ได้ซะที =_=
คงต้องใช้เวลากันหน่อยนะ

บล็อค "เป็ด" = Ped = Pediatrics = เด็ก
เนิร์ด = nurse
XD

ชื่อบล็อคคิดสั้นมาก โอย